تنهایی جهان

کتاب «تنهایی جهان» گزیده‌ای از بهترین اشعار پل الوار، این شاعر فرانسوی است.
پیش از جنگ، الوار اشعاری سروده که حاکی از طلوع عشقی زودرس در دل مردی جوان ا‌ست‌. اما پس از آغاز جنگ، نخستین اشعاری که از او می‌شناسیم، حاکی از بیم و امید انسانهای آن روزگار و حالت روحی شاعر جوان در آن دوران است، اشعاری که در سنگر یا در بستر نقاهت سروده‌ شده‌اند.
در اشعار الوار، «مردمی که بیداد را برنمی‌تابند» جایگاه ویژه‌ای دارند. او در زمان اشغال فرانسه در جنگ جهانی دوم، در کوچه های شهر از محله‌ای به محلهٔ دیگر می‌رفت. کیف سنگینی به دست داشت که پر بود از نوشته‌های ممنوعه برای مبارزه با دشمن.
همچنین در آثار الوار گرایشی دوگانه نمایان است. در عین حال که او می‌خواهد غم و اندوه خود را از جهانی که خوشبختی از آن رخت بربسته ابراز کند، تصاویری دلنشین در اشعارش رخ می‌نمایند، تصاویری از کوچه، جانوران، آسمان و آتش.